Olağan dışı çok sayıda türün aynı anda ya da sınırlı bir zaman dilimi içinde ortadan kalktığı dünya tarihi dönemlerine kitlesel yok oluş deniyor. Bu yok oluşlar, Dünya üzerinde bulunan çok sayıda canlı türünün neslinin tükenmesine ve yeryüzünden silinmesine neden oluyor. Bilim insanları, 359 milyon yıl önce Devoniyen ve Karbonifer jeolojik çağları arasındaki geçişte gerçekleşen yok oluşu mercek altına aldı. Araştırma sonuçlarına göre bu yok oluşun nedeni şiddetli yıldız patlamaları olabilir. 
Ekibin bu iki çağ arasındaki geçişe odaklanmasının sebebi, söz konusu tarihlerde bilinen en uzun ozon tabakası incelmesinin gerçekleşmiş olması ve bitki sporlarının yüz binlerce nesil boyunca morötesi ışın yanıkları taşımasıydı. Bilim insanlarına göre, kitlesel yok oluşun yıldız patlaması nedeniyle gerçekleştiğini gösteren başlıca kanıt, yok oluşun meydana geldiği dönemden kalan kayaç ve fosillerde plütonyum-244 ve samaryum-146 radyoaktif izotoplarının bulunması. Bu izotopların şu anda dünya üzerinde bulunmadığını hatırlatan araştırmacılar, buraya gelmelerinin tek yolunun kozmik patlamalar olduğunu söylüyor. 
Bilim insanlarına göre; söz konusu yıldız patlamaları, Dünya’yı önce morötesi ışık, X-ışını ve gama ışınlarıyla yıkarken, sonra da savurduğu kalıntılarla Güneş sistemine zarar verdi. Dünya bu nedenle süpernovanın hız kazandırdığı kozmik ışınlara uzun süre maruz kalmış ve ozon tabakasındaki hasar 100 bin yıldan uzun sürmüş olabilir.
Ekibin bu iki çağ arasındaki geçişe odaklanmasının sebebi, söz konusu tarihlerde bilinen en uzun ozon tabakası incelmesinin gerçekleşmiş olması ve bitki sporlarının yüz binlerce nesil boyunca morötesi ışın yanıkları taşımasıydı. Bilim insanlarına göre, kitlesel yok oluşun yıldız patlaması nedeniyle gerçekleştiğini gösteren başlıca kanıt, yok oluşun meydana geldiği dönemden kalan kayaç ve fosillerde plütonyum-244 ve samaryum-146 radyoaktif izotoplarının bulunması. Bu izotopların şu anda dünya üzerinde bulunmadığını hatırlatan araştırmacılar, buraya gelmelerinin tek yolunun kozmik patlamalar olduğunu söylüyor. Bilim insanlarına göre; söz konusu yıldız patlamaları, Dünya’yı önce morötesi ışık, X-ışını ve gama ışınlarıyla yıkarken, sonra da savurduğu kalıntılarla Güneş sistemine zarar verdi. Dünya bu nedenle süpernovanın hız kazandırdığı kozmik ışınlara uzun süre maruz kalmış ve ozon tabakasındaki hasar 100 bin yıldan uzun sürmüş olabilir.
